In vrijwel ieder huishouden hangt een spiegel en hier kijken we dagelijks in. Soms zelfs meerdere keren per dag.
Zit mijn haar goed? Staat deze kledingset? Moet ik me weer scheren? Zijn mijn wenkbrauwen weer toe aan een verfbeurt. Loopt mijn mascara niet uit? Is dat ene puistje te zien? We controleren of we toonbaar genoeg zijn voor onszelf of de buitenwereld.
Maar kijk je weleens wat langer in de spiegel? Gewoon even goed naar jezelf? Jezelf diep in de ogen aankijkend? Puur, kwetsbaar, naakt, met al je emoties en gedachtes? Zo ja, wat zie jij? Zie jij alleen waar je ontevreden over bent of juist ook waar je heel blij mee bent?
Zo nee, waarom niet? Gewoonweg omdat je er niet bij stilstaat of omdat je het liefst spiegels vermijd omdat je niet blij bent met wat je ziet?
Eens in de zoveel tijd neem ik de tijd om mezelf eens goed te bekijken. En dan kijk ik naar waar ik blij mee ben én naar wat niet. En vervolgens kies ik ervoor om van alles te houden. Ik omarm mezelf zoals ik ben. Ik hou van mezelf, inclusief wat me nu niet aanstaat. Want dat alles wat ik in de spiegel ben, dat totaalplaatje, dat ben ik. En waar ik niet blij mee ben, dat zou ik kunnen veranderen indien ik dat écht zou willen.
Hoe kijk jij naar jezelf? En hoe kijkt jouw kind naar zichzelf? Misschien leuk om eens samen voor de spiegel te staan en goed naar jezelf en elkaar te kijken.
CREAMOES – verbinding | eigenwaarde | zelfvertrouwen | talentontwikkeling